Alam mo yung wala ka nang magawa kung hindi ma-inis? PART 2

Talagang bumabagabag sa isip ko kasi yung una kong blog na title ay "Alam mo yung wala ka nang magawa kung hindi ma-inis?". Kaya naisip ko na mag part 2.
Hindi ko kasi matanggal sa isip ko na pwede pala yon. As in gusto ko kasi talaga mag CSB. Nahihirapan ako maka-get over/mag move on. Nararamdaman ko yung feeling na nag a-adjust ako nung 1st week ko sa Canlubang. Nahihirapan ako. :'( Lahat na a-apektuhan...

12 pa naman ngayon... Galing ko lang sa training ng football tapos nag yaya sila mag 3B para kumain. Hindi na ako sumama, wala na rin kasi akong pera pang kain. Nakakapagod sabihin na "Okay lang ako :)"

Sorry Hannah. Sa bawat lapit ko nalang kasi sayo, puro ka-dramahan ko lang e. Ayoko na sirain yung mood na masaya ka. Lagi nalang kasing ganun... Di okay sakin yun e. Kaya kini-kimkim ko nalang (at dito sa blog ko nilalabas). Ayoko na mag alala ka. Sorry kung akala mo galit ako sayo.

Natatamaan tuloy ako rito,

"Nakakasawa rin ang pag sabi ng "OKAY LANG" sa bawat sorry. Lalo na kung alam mong hindi ka talaga okay."

Kasi sa bawat sorry ko, alam kong hindi ka okay. Alam ko na dapat nag tutulungan tayong dalawa sa mga ganitong scenario. Pasensya na...

Non sense lang tong hini-himutok ko. Nakapa-babaw no? Ang labo ko kasi. Pwede naman i-accept ko nalang. TAPOS.

Eh hindi e. :|